Oostkust: eindelijk zon!

Jaaa, daar zijn we weer! Een nieuw verslag van de afgelopen 1,5 week. Haal die koffie maar te voorschijn, die lekkere koeken uit de kast en lezen maar....

2/5 - 3/5: Port Douglas
Ons laatste en langste trip gaat dan echt beginnen: de tocht langs de gehele oostkust van Australië, van Cairns naar Sydney. Zoals in het vorige verslag genoemd: we hadden 2 excursies gepland deze dagen; snorkelen en een bezoek aan het regenwoud. Aangezien de excursie naar het regenwoud in Port Douglas al vroeg begon (1 uur rijden ten noorden van Cairns), zijn we na het ophalen van de camper alvast gaan rijden naar deze plaats zodat we daar konden overnachten. De rest van de dag is besteed aan de was doen (al het ondergoed was inmiddels al zowel links als rechts gedragen.. grapje), de wekelijkse Skypegesprekken met Nederland en niks doen! Heerlijk zo'n dagje.
Volgende dag weer vroeg uit de veren (06:30u) voor een dagje regenwoud: Daintree Rainforest/National Park. Een eerste stop bij een mooi uitkijkpunt over de zee. Vervolgens een wandeling door het regenwoud, met hier en daar wat uitleg over de bijhorende flora en fauna. Heel interessant om hier meer over te horen en heel mooi om te zien! Door naar Cape Tribulation; dit is het enige punt ter wereld waar 2 natuurgebieden van de werelderfgoedlijst bij elkaar komen: Daintree Rainforest en het Great Barrier Reef. Onder het genot van een bakje koffie en wat lekkers genoten van zon, zee en strand. Naast een stelletje Amerikanen werden we tijdens koffietijd ook vergezeld door een stel brutale kalkoenen en een Guanna (hele grote hagedis), gezellig! Na de koffie door naar de Daintree River; onze missie van vandaag: krokodillen zoeken! Dus hop, op een klein bootje, en daar gingen we... Wat een prachtige omgeving om in te varen, door en langs de mangroven. Na goed zoeken hadden we een kleine krokodil gevonden, hij leek op een baby, maar was blijkbaar al 2 jaar oud. Door naar, hopelijk, de volgende die wat groter is. We waren al voorbereid op de kans geen krokodil te vinden; rond deze tijd van het jaar zijn ze vaak op andere plekken. Nadat we het bijna opgegeven hadden, kwam er ineens een kreet van vooraan de boot: CROCODILE! Langzaam kwam een vrouwtje voorbij gezwommen. We hebben geprobeerd om zo goed mogelijk vast te leggen op foto. Toen de krokodil onze aanwezigheid doorhad, schoot ze in de camouflage stand. We hebben hem niet helemaal gezien, maaaaar we hebben in ieder geval 1 grote gezien en 1 kleine. Na het krokodillen avontuur door naar de lunch. Heerlijk gegeten, midden in het regenwoud. Op het middagprogramma stond nog een tripje gepland naar Mossman Gorge: het enige zwembare gedeelte van het regenwoud. Hier komen sowieso geen krokodillen enz. Dus tijd voor een afkoelende plons in het water. Heerlijk verfrissend! Onderweg nog even gestopt langs de lokale ijskraam: een fruitplantage welke zijn eigen ijs maakt. Het enige wat je moet bepalen is: wil ik wel of geen ijsje? Bij wel een ijsje krijg je een bekertje met 4 bolletjes (aparte smaken, blijkbaar nergens anders te krijgen, maar wel heel lekker!). Weer een rit terug naar Port Douglas en de excursie is over. Besloten om nog een klein beetje verder door te rijden met de camper; echt richting het zuiden.

4/5 - 5/5: Mission Beach
Na het springen van een brug stond er nog iets op Simone's lijstje: Skydiven! Verschillende steden om dit te doen, maar vanwege het weer (inclusief de overstromingen in Brisbane, ook op onze route) besloten om het maar zo snel mogelijk te doen.. Nu is de hemel tenminste nog heerlijk, helder blauw! Zo gezegd, zo gedaan. Opstaan en nog ongeveer 1 uurtje rijden. Aangekomen in Mission Beach een reservering gemaakt voor later op de dag en in de tussentijd gechilld op het strand. Daar gaat ze dan. 15:45u, harnas aantrekken, afscheid nemen en richting vliegtuig. Eenmaal ongeveer op 5 kilometer hoogte, hangend boven een prachtig uitzicht wordt ze het vliegtuig uitgegooid en daar begint een vrije val van 60 seconden. Deze seconden lijken uren, maar WAUW! wat een uitzicht, wat een sensatie, super!! Na de adrenalineshot van de vrije val kan er genoten worden van het uitzicht, hangend onder een parachute. Een beetje kletsen met de parachutist enz, je kent het wel.. Landing wordt ingezet. Deze keer niet op het grasveld; nee, op het strand! Om het weer eens wat anders te maken. Er zijn foto's van de sprong, deze staan alleen op DVD en we kwamen er 's avonds achter dat het mini laptopje wat we bij hebben, geen DVDs af kan spelen. We gaan dus nog even op zoek naar een oplossing en anders zien jullie ze wel ergens voorbij komen als we weer in Nederland zijn.
Volgende ochtend stond een impulsieve tocht gepland. We zagen de folder liggen in het Visitors Centre en dachten: wauw!. Raften in een soort opblaasbare kano. Dezelfde stromingen (graad 2/3) als voor het raften worden gebruikt, alleen nu heb je zelf de controle over de boot en zit je niet met 1 stuurman en 6 andere in een boot. Het was een vrij nieuw bedrijf dus wij waren de enige twee personen die dag. Privétour over de Tully rivier dus. Eerst een hele rit naar het vertrekpunt, daar een bakje koffie genomen en klaar gemaakt voor de eerste ronde. Bedoeling van de dag was om twee keer dezelfde tocht te doen (2x7 km), waarbij de eerste keer rustig aan was en de tweede keer meer water in de rivier zat, waardoor het wat ruiger werd. Het waterpeil wordt geregeld door een grote stuwdam bovenaan de rivier, hierdoor is het in de middag altijd hoger water dan in de ochtend. Hup, wij met z'n twee een raft in, even inroeien in het poeltje en gaan! Zoals altijd Wouter achterin om te sturen en Simone voorin om de weg te wijzen. We misten alleen nog Goegel tussen ons in zittend, al had ze deze tocht totaal niet leuk gevonden. Eerste stukje versnelling hebben we uitleg gekregen hoe je het beste langs de rotsen kon gaan, wat je moet doen als je vast komt te zitten en wat je moet doen als je uit de boot valt (grote kans vandaag namelijk). Dit ging vrij goed, op naar de volgende. Ondanks het feit dat we regelmatig vast zaten tussen wat uitstekende rotsen, gingen wij vlotjes door de versnellingen heen. Dreamteam waren wij, zoals de gids het noemde. Hij vertrouwde het wel als wij gingen trouwen en kinderen zouden krijgen, dus Wouter....... Zelfs de steilste en snelste versnelling hebben we netjes uitgevaren. Complimenten voor de stuurman en stuurvrouw. Dit maakte hij niet vaak mee. Heerlijk gezonde lunch genuttigd en ons opgemaakt voor de tweede ronde. Het was gelijk te merken dat het waterpeil wat hoger was, veel minder uitstekende rotsen en sneller stromend water; nice! Ook hier kwamen de natuurtalenten naar boven en gingen alle versnellingen ons zeer goed af. Hard, veel water in de boot en vooral veel plezier! Totdat..... er 1 grote rots net boven water zat en Simone te laat opmerkte dat we er recht op af gingen: naar LINKS, naar LINKS!! Te laat. Simone zat in de raft aan de ene kant van de rots en Wouter in de raft aan de andere kant; rots knuffelen. Of Wouter door de stroming is meegenomen of zichzelf uit de raft heeft gegooid is nog onduidelijk, maar Wouter belandde in het water en Simone bleef in de raft zitten. Na een hoop inspanningen en een onwijs leuke ervaring zat de dag er helaas al weer op. Dit is zeker een aanrader! We waren op tijd terug op de camping en een lange rit voor de boeg, dus zijn alvast een stukje doorgereden tot aan Cardwell.

6/5 - 8/5: Airlie Beach
Lekker uitgeslapen, tot 07:30u want dan wordt je de camper uitgestoomd en het is al vrij licht. Een tripje van een paar honderd kilometer voor de boeg naar bestemming Airlie Beach. Hier en daar een stop gemaakt om de benen te strekken: uitkijkpunt, Frosty Mango (hier maken ze alles van Mango en ze hebben zelfgemaakt ijs! Heerlijk om 11:00u 's ochtend) en boodschappen doen. Aangekomen in Airlie Beach bij de plaatselijke VVV een tour geboekt voor de volgende dag en een camping gezocht voor een paar nachten. Eindelijk was het zover, een tocht die ergens bovenaan ons lijstje stond: een tocht naar de Whitsundays. Dit is een eilandengroep liggend voor de kust en bereikbaar per boot. Onze keuze was gevallen op een soort rubberen speedboot, lekker hard over het water racen dus! Een eerste stop om te snorkelen. We hebben natuurlijk al eerder gesnorkeld en dat was geweldig, dus het was zeer moeilijk om daaraan te tippen, maar we hebben weer even in het water gelegen. Verder met de boot, een tocht om het grootste eiland: Whitsunday Island (er is maar een klein gebied van de eilandengroep beschikbaar voor toeristen). Foto's zeggen genoeg, het is daar prachtig! Witte stranden en dan ook echt heel wit. Het is niet het zand wat wij kennen, het is silica zand. Dit voelt echt heerlijk fijn en zacht aan en omdat het zo wit is wordt het ook niet megaheet en kan je er gewoon met blote voeten op lopen. Het strand van Whitsunday Island, Whitehaven Beach, behoort tot de topstranden van de wereld en als je op het uitkijkpunt een paar honderd meter boven het strand staat weet je waarom. Een lunch op dit mooie strand en wat tijd om te relaxen en daarna weer een paar uur vlammen met de boot om terug te keren in Airlie Beach. Op de terugweg ook nog wat wildlife gespot. Een groepje dolfijnen kwam langs de boot gezwommen, deden een Dolfinariumtrucje en waren weer weg. Tevens kwamen we nog een verdwaalde zeeschildpad tegen! Terug op de camping hebben we nog even nagenoten van alweer een prachtige dag.

9/5 - 11/5: Hervey Bay
Een minder leuke bijkomstigheid: inmiddels zijn we erachter gekomen dat onze camper niet heel goed werkt wanneer wij overnachten zonder stroom, met als gevolg een niet-werkende koelkast inclusief warm geworden vlees. Niet geheel de bedoeling van een camper, dus een belletje naar het verhuurbedrijf en door naar de garage. Goed begin van de volgende dag... Vanuit Airlie Bay stond een rit gepland naar Hervey Bay. Vrij veel kilometers moesten hiervor afgelegd worden, dus deze zijn over twee dagen verspreid. Onderweg niet heel veel gestopt, aangezien er vrij weinig te beleven was (dachten wij). Dit werd beaamd door mensen die wij later spraken en wel gestopt waren op diverse plekken, goede keuze dus. Aangezien in de ochtend de camper gefixed was, konden we na een paar honderd kilometers rijden 's avonds weer zonder stroom overnachten... helaas... verkeerde gedachte.. Na een paar uur stilstaan bleek dat het probleem alsnog aanwezig was. Na het weekend maar weer naar de garage zei de verhuurder. Uiteindelijk aangekomen in Hervey Bay en op kosten van de verhuurder een campingplek met stroom uitgezocht, lekkere luxe en dure camping natuurlijk, haha.. Ook Hervey Bay is een uitvalsbasis voor een must-do op onze lijst: Fraser Island. Het grootste zandeiland ter wereld. Voor de volgende dag een tweedaagse excursie gepland naar dit eiland. Dit keer met een organisatie waar alleen jonge mensen meegaan. Geen partybus idee, maar wel voor jonge mensen. Was wel weer eens fijn om tussen leeftijdsgenoten te leven en hun verhalen te horen.
Weer een vroege pick-up, 7:15, naar de veerboot en eenmaal op het eiland in de bus. Het is een wat kleinere touringbus als die je in Nederland ziet en dan 4x4 aangedreven. Na 5 minuten rijden wisten wij waarom: asfaltwegen kennen ze buiten de resorts niet. Het is een zandeiland, dus 3 keer raden wat voor soort wegen wij hadden. Juist, zandweggetjes. Het is vergelijkbaar met onze Nederlandse duinen of bossen, losliggend zand en heuvelachtig. En niet te vergeten: veel kuilen. It was a bumpy ride!! De eerste dag een bezoek aan Lake McKenzie (prachtig helder en hetzelfde witte zand als Whitsundays), het regenwoud/Central Station en Basin Lake. Om de dag af te sluiten, hebben we genoten van de zonsondergang op het strand. We waren deel van een gezellige, internationale groep, waar we 's avonds nog een lekker drankje mee hebben gedronken in de lokale bar. Tijdens happy hour betaalde je maar 16 dollar (momenteel ongeveer 12 euro) voor een 1,5literkan cocktail. Dan hoor je ons niet klagen!! Volgende ochtend weer vroeg aan het ontbijt voor de zogeheten stranddag. Langs de oostkust van Fraser Island ligt 75 miles beach, deze strekt zich bijna van zuid tot noord uit. Dit strand is officeel ook een "snelweg" en hier mag ook maximaal 80km/h gereden worden. Eerst weer een hobbelige rit van de westkant naar de oostkant en dan vlammen over het strand! Een eerste stop bij Eli Creek (een rivier). Hier genoten van de zon, potje beachvolleybal gespeeld en met een opblaasband het riviertje afgedreven (ging niet heel hard namelijk). Onderweg op het strand nog een paar Dingo's (wilde honden) gezien. Verder nog een bezoek gebracht aan het Maheno Shipwreck, Champagne Pools (rotsformatie in de zee waar je in kan baden en door de golfslag schuim in de poeltjes komt) en Indian Head (geweldig mooi uitzicht over het strand). Aan het eind van de dag weer terug naar de andere kant van het eiland, avondeten eten en met de veerboot van 20:30u weer terug naar Hervey Bay.

12/5 - 13/5: Beerwah
Volgende ochtend is een wens van Wouter in vervulling gegaan: hij heeft EIN-DE-LIJK met een jetski op de zee gevaren. De zee was zo strak als een biljardlaken, dus vlammen met dat ding. Wat een leuk speeltje voor jongens is het toch! Aangezien het weekend weer voorbij was, weer een bezoekje gebracht aan de garage. Deze man zag het somber in, hij heeft het één en ander vervangen wat hopelijk zou moeten werken en anders moeten er grote kosten gemaakt worden door het verhuurbedrijf. Dan zien we vanavond wel weer wat er gebeurd. Vanuit Hervey Bay 's middags weer een stukje richting het zuiden gereden. Een stop bij Noosa om te genieten van het prachtige uitzicht over de Lagoon en uiteindelijk gestopt in Beerwah om te overnachten. Klein, onbekend plaatsje, maar als wij zeggen: Australia Zoo gaat er misschien al een belletje rinkelen. Nee? Deze dierentuin ligt aan de Steve Irwin Road. Als er dan nog niks gaat rinkelen, dan heb je echt onder een steen geleefd de afgelopen jaren, haha. Deze dierentuin is dé hometown van de beroemde Crocodile Hunter en dus zeker een bezoekje waard morgen!

Tot snel weer!!