Centraal Australië

Er is al weer een week voorbij, een week met nieuwe avonturen. Een aantal mensen zitten al weer met smart te wachten op het volgende reisverslag, dus hier zijn we weer...

26/4 - 27/4: The Ghan
Van Adelaide naar Alice Springs. Een dorp gelegen in 'the middle of nowhere', de outback van Australië. Een trein van 774 meter lang, 36 wagonnen, 1559 kilometer afleggen. De Thalys zou er zo zijn, de Ghan echter niet. Een reis van 24uur, hobbelen door het 'Red Centre' van Australië... Veel harder ging het niet. Zittend in stoelen luxer dan in een vliegtuig, een beetje naar buiten staren en de natuur zien veranderen. Van een normale grond naar rode grond. Van veel bomen naar weinig bomen. Om 06:45u werd de trein stilgezet om van de zonsopgang te kunnen genieten. Tussendoor verhalen en ervaringen uitwisselen met onze 42 mede-wagon-passagiers. De overige 200 mensen niet gezien.

28/4 - 29/4: The Outback
Een reis naar centraal Australië maak je meestal voor het bezichtigen van 'Uluru' en 'Kata Tjuta'. Met het boeken van the Ghan direct een 2-daagsetour geboekt om deze "rotsen" te bezichtigen. Hier wil je niet in je eentje in een auto langs de kant van de weg staan, vandaar de tour. Met alleen wat tijdschriftfoto's in ons achterhoofd, niet wetende wat we moeten verwachten, staan wij om stipt 05:45u buiten te wachten op de gids. Helaas, deze was er pas om 06:15u. Heel de zooi in de wagen gegooid en off we go! Nou ja, wagen... Een 16persoons megaTRUCK kwam voorgereden! Wat een vet gezicht naast al die kleine, zielige tourbusjes :). Een rit van 400 km gaan we tegemoet, met diverse stops: kamelenboerderij, Aboriginal Art Gallery, veehouderijbedrijf (met 1,5 miljoen koeien op grond zo groot als België) en als laatste een stop om wat hout te sprokkelen voor het kampvuur. Tegen lunchtijd aangekomen op de campground voor de komende nacht. Een centrale overkapping met houten banken, kampvuurtje ervoor en hieromheen staan tenten: goed begin, ziet er goed uit! Na de lunch op weg naar Uluru. Het gehele nationale park is eigendom (sinds enkele tientallen jaren) van de Aboriginals, ookwel Anunga genoemd. De Uluru is heilig voor hen en heeft daarom vele spirituele/culturele plaatsen. Deze hebben we bezichtigd in het bijbehorende culturele centrum waar uitleg gegeven werd over de levenswijze en hebben we gezien tijdens een 6,5km lange wandeling om een gedeelte van de Uluru. Terug naar onze campground waar we vanaf een duin kunnen gaan genieten van de zonsondergang en alle kleuren die deze met zich meeneemt (en de rotsen van andere kleuren voorziet). Prachtig om te zien! Adembenemend mooi! Lekkere bijkomstigheid: we deden dit onder het genot van een glaasje champagne in aluminium campingbekers en wat lekkere hapjes. Klaar voor het diner: pasta. Zeer speciaal: het gehakt wat wij er normaal in doen werd vervangen door kangoeroe vlees. Rook al heerlijk, maar smaakte nog veel beter! Zoals we al zeiden: tenten op de campground. De mogelijkheid bestond ook om in een Swag te slapen; met je slaapzak in een andere, grotere kantoenen tentzak (inclusief dun matje) liggen op de grond, naast het kampvuur, kijkend naar de heldere sterrenhemel. Simone heeft Wouter over kunnen halen en uiteindelijk zijn we met nog 2 anderen in slaap gevallen onder de heldere sterrenhemel. Wauw! Wat een belevenis; once in a lifetime. Awesome! Blijkbaar hebben wij het warmer in onze Swag gehad dan menig persoon in hun tent. Met de gehele groep (16 mensen, komend uit Australië, Oostenrijk, Duitsland, Frankrijk en Nederland) aan het ontbijt, op de heuvel de zonsopgang bekeken, campground opgeruimd en door naar bezienswaardigheid nummer 2: Kata Tjuta. Overigens: dat internationale karakter van zo'n groep en de hele dag met elkaar op pad is echt mooi om mee te maken! Waarschijnlijk minder bekend, maar ook zeer mooi om te zien en vooral om er doorheen te lopen. Vrij avontuurlijke wandeling, maar daar houden we wel van! Hier ook weer de nodige uitleg gehad over de Aboriginal cultuur en gebruiken. Helaas zat onze tour er daarna al op, we zijn afgezet op het vliegveld voor onze vlucht naar Cairns: één van de grotere steden in het tropische noorden van Australië.

30/4 - 1/5: Cairns
Niks was teveel gezegd. 29 graden, blauwe lucht, zon, het lijkt net of je in Zuid-Europa op vakantie bent tijdens de zomermaanden. Heerlijk!! Na 4 weken komt dan echt de zwemkleding uit de tas, samen met de korte broekjes en hempjes. Voor de komende dagen hebben we een aantal excursies geboekt en de rest van de dag heerlijk niks doen; ook wel eens lekker! Bij de lokale souveniersshop badhanddoeken gekocht (want ja, die pasten niet meer in de backpacks) en hop naar de Lagoon. Zwemmen in de zee mag hier niet, aangezien dit ook het leefgebied is van krokodillen. We hebben ze niet gezien, maar we geloven toch de bordjes maar. In plaats van de zee en het strand hebben ze in het park, aan de zee, een groot zwembad gemaakt. Heerlijk vertoeven daar.
Snorkelen in het Great Barrier Reef (grootste koraalrif ter wereld) is een must do wanneer je in Australië bent! Gelegen langs de oostkust van Australië, ongeveer 2600 km lang. Omdat het rif aardig wat te verduren heeft door klimaatverandering en toeristen, werd van te voren al geadviseerd om naar de buitenste riffen te gaan. Hier en daar wat folders bekeken en een keuze gemaakt. Om 06:50 stond de bus klaar om ons van Cairns naar Port Douglas te brengen. Daar op de boot gesprongen met een tocht van 1,5 uur voor de boeg. Was een dagvullend programma: 3 verschillende riffen bezocht waar we ongeveer 45-60minuten per rif hebben rondgezwommen. Super, al die verschillende soorten koraal en nog mooier met al die prachtige vissen erin. Alsof we in een subtropisch aquarium rondzwemmen, maar dan midden in de open zee. Bij terugkomst waren wij nog extra blij met onze keuze voor touroperator: na ons kwamen er boten met busladingen mensen (voornamelijk weer Aziaten) terug. Zie je het al voor je; met 100 man op 1 rif snorkelen; constant een flipper van iemand in your face. Niet voor ons weggelegd. Weer terug aan wal, weer door de taxi bij het hotel in Cairns afgezet en weer is daar een dag voorbij gevlogen. Net als dit verslag!

Morgen gaan wij onze camper ophalen en beginnen we weer aan een nieuw avontuur: onze laatste trip van Cairns naar Sydney. We verlangen hier echt naar. Continue in een hotel en bijna verplicht iedere dag uit eten moeten. Het klinkt als een luxeprobleem, maar we zijn weer toe aan lekker ons eigen eten klaarmaken en gaan en staan waar wij zelf willen!