Nieuw Zeeland, Zuidereiland deel 2

Hier alweer ons derde verslag. Wat vliegt de tijd, nu ongeveer twee weken samen onderweg. Wouter zoals altijd achter het stuur en in plaats van een TomTom hebben wij een SimSim. Juist, een vrouw die de weg wijst, en nog geen 1 keer de melding gekregen "indien mogelijk, keer om ";).

Dit verslag is wat langer uitgevallen, dus pak gerust een bakje thee/koffie met iets lekkers erbij. Sit back and enjoy! De bijbehorende foto's zien jullie uiteraard weer op Facebook verschijnen.

Dag 7: Franz Josef Glacier - Queenstown
Vandaag vervolgen wij onze reis verder naar Queenstown, de 'Extreme Sports Capital of New Zealand' ook wel genoemd. Een flink aantal kilometers moeten overbrugd worden om hier te komen, maar we hebben de tijd. Inmiddels hebben we al 1600 km gereden. Tussendoor bij een aantal bezienswaardigheden gestopt om de benen te strekken. Een heerlijke strandwandeling, tochtje naar bijzonder mooie helderblauwe waterbron en een aantal mooie 'lookout points' bekeken. We hadden een tip gekregen om via de Haastpass te rijden en inderdaad, het was zeker de moeite waard. Een tocht langs een aantal grote meren, met op de achtergrond hoge bergen met witte sneeuwtoppen. Alsof het de foto van een postkaartje was. Net voor Queenstown hebben we als laatste nog een stop gemaakt bij Puzzling World. Hier worden je hersenen eens flink in de maling genomen. 's Avonds weer een camping opgezocht en in plaats van zelf onze kookkunsten weer uit de kast te halen, zijn we eens lekker uit eten geweest. Nou Con Fuego liefhebbers, ook hier in Queenstown hebben ze een partij lekkere biefstukken!!

Dag 8: Queenstown - Kingston
Zoals gezegd, een ritje naar de hometown van extreme sporten.... Op het menu van vandaag: bungeejumpen en downhill mountainbiken. Heerlijk weer, zonnetje, weinig wind; perfect weer voor een bungeejump. Wat begon als een grapje, eindigde in een verjaardagscadeau voor Simone een paar jaar geleden. Heel lang naar uitgekeken en vandaag was dan DE dag. Wat een sprong, wat een adrenaline, ontzettend vet!! Daarna lunchen en door naar het mountainbiken.. Nu zal je denken: mountainbiken, dat is niet echt extreem.. In Nederland niet nee, een beetje door de bossen. Maar in Queenstown op een berg.... Da's andere koek. Vergelijk het met de bergafdalingen tijdens de wintersport. Smalle paadjes, zigzaggend naar beneden, scherpe bochten, heuveltjes, stenen, kuilen. Alles wat je maar in een bos kan bedenken, en dan ook nog eens bergafwaarts, dat gaat HARD, heel HARD. Na drie afdalingen, van 30 minuten per stuk, spierpijn van tenen tot schouders, maar ook dit was ontzettend gaaf om te doen. Na hiervan te zijn bijgekomen weer een stukje verder gereden richting Milford Sound, waar we morgen heerlijk op een boot kunnen gaan bijkomen.

Dag 9: Kingston - Milford Sound - Te Anau
Zoals gezegd door naar Milford Sound, ook beter bekend als de fjorden van Nieuw Zeeland, welke je ook in Noorwegen kunt vinden. Heuvels, witte stranden, bergen, fjorden.. We hebben ondertussen alle soorten natuursverschijnselen gezien in één land. Magisch! Milford Sound is te bereiken via 1 weg: een "snelweg" van ongeveer 150 km lang dwars door 'the middle of nowhere'. Eigenlijk dus net als de rest van alle "snelwegen". Belangrijk is om je tank goed in de gaten te houden, want er kan zomaar 100/150 km tussen twee benzinepompen zitten. Na wederom weer een prachtige autorit door de diverse landschappen van Nieuw Zeeland, aangekomen in Milford Sound. De uitvalsplaats van het Fjordengebied. Vanuit hier vertrekken diverse boten/tours om een ronde te varen tussen dit overweldigende natuursverschijnsel. Gedurende deze 2u15min durende rondvaart kunnen wij genieten van de natuur, inclusief zeehonden, en de zon in ons gezicht. Het lijkt nu wel alsof wij alleen maar lekker weer hebben, maar het weer in Nieuw Zeeland is net zo veraderlijk als in Nederland en kan zomaar omslaan. Tot nu toe hebben wij steeds het geluk gehad dat tijdens excursies/trips de zon scheen. Het wordt dan maximaal rond de 17 graden en 's nachts koelt het de laatste dagen af tot aan de 0 graden. Vrij koud dus! Gelukkig hebben wij bij onze camper ook een kachteltje gekregen:).
Na de rondvaart de hele weg weer terug gereden naar Te Anau, waar wij weer een overnachting hebben gehad.

Dag 10: Te Anau - Fortrose
Aangezien wij een, nog niet ondekte vogelspotter in ons midden hebben, zijn we de dag begonnen met een wandeling door het vogelpark van Te Anau. Hier kwamen wij precies op tijd aan, we konden onderweg aanhaken bij één of andere tour van de verzorgers: het was voedertijd voor de vogels. Best leuk om te zien en we mochten ook mee de kooien in! Helaas hier niet de Kiwi gespot (dé vogel waar de inwoners van Nieuw Zeeland naar vernoemd worden), maar wel de Kea (een hele slimme bergpapegaai), de Kaka (bos papegaai) en de Takahe (hele zeldzame vogel). De laatste leek wel een kruising tussen een kip en een papegaai. Het is leuk om zelf langs de vogels te lopen, maar een kleine rondleiding van één van de verzorgers, waarbij wat meer informatie wordt gegeven over de vogels zelf, is toch net wat interessanter. Na het vogelpark vervolgen wij onze route langs de 'Southern Scenic Route'. Deze brengt ons naar de zuidkust. Onderweg langs 'the Sausage Capital of New Zealand' gekomen. Ons plan was om hier een lokale worst te proeven, maar het dorp zag er zo verlaten en vervallen uit dat we maar door gereden zijn. Inmiddels zijn de regenbuien ook gearriveerd. Vervolgens een stop bij de ´Clifden Suspension Bridge´: schijnt dat dit de langste houten brug in Nieuw Zeeland is. Bij een uitkijkpost, ondanks de regen, toch even gestopt, omdat er dolfijnen gespot konden worden.Ver konden we niet kijken, vanwege laaghangende wolken, maar ja hoor, toch zag Wouter de eerste dolfijnenkop boven het water uitsteken. Helaas hebben we ze niet op foto vast kunnen leggen, dus jullie zullen ons op ons woord moeten geloven. Door naar Bluff: het zuidelijkste puntje van Nieuw Zeeland zegt men. Eigenlijk niet helemaal waar, maar hier eindigt de snelweg, waardoor het voelt alsof dit echt het eindpunt is. Naar Londen is het vanaf dat punt ongever 18.500km, dus reken maar uit hoeveel km wij van jullie verwijderd zitten! Bluff staat tevens bekend om zijn beroemde oesters, dus ook deze moeten geproefd worden. Bij de lokale winkel gestopt om daar een paar verse, klaargemaakte oesters te halen. Uiteindelijk nog een klein stukje verder langs de zuidkust gereden, richting het oosten. Hier hebben we een mooi grasveld gevonden aan het strand en de zee waar wij onze camper mooi konden parkeren. Dat noemt men nou een 'freedom camping'. Ondanks een hele dag met regen, toch best wat gezien en weer een hoop kilometers afgelegd.

Dag 11: Fortrose - Moeraki
Heerlijk wakker geworden aan het strand en onze reis vervolgd door de Catlins. Een soort National Park gelegen aan de zuidkust, welke onder andere bekend staat om zijn wildlife, zoals penguins, doflijnen, zeehonden en zeeleeuwen. Ons doel van vandaag: enkele van deze wilde dieren spotten. Vol goede moed naar het eerste stoppunt: Waipapa Point. We lopen een stukje over de duinen, richting de vuurturen en ineens staat Wouter vol enthousiasme te springen: een zeeleeuw die net het water uit komt gerold, zo het strand op. Hij gaat er eens goed voor zitten en liggen, zodat de nodige foto's gemaakt kunnen worden (de zeeleeuw, niet Wouter). Onze dag kan niet meer stuk!! Vervolgens bij diverse andere baaien een stop gemaakt om van het prachtige uitzicht te kunnen genieten. Asfaltwegen zijn hier ver te zoeken. Wij doen een beroep op de veringen van de camper, wanneer wij over de zand/grindwegen vol met kuilen rijden, waar je in principe 100 km/uur mag, maar waar onze teller niet hoger is gekomen dan 60km/uur. Verder door op de route wat boswandelingen gemaakt om de verscholen watervallen te bekijken. We zijn erachter gekomen dat wij ook nog door kunnen gaan voor schapendrijver, aangezien deze losliep over de weg.
Een laatste stop bij Surat Bay en Nugget Point, met de hoop daar nog wat wilde dieren te kunnen begroeten. Helaas was het inmiddels vloed geworden en waren de dieren niet goed te vinden. Tijdens onze tocht op Nugget Point naar de vuurtoren, nog wel onderaan de kliff een handvol zonnende zeehonden gespot. Na de hele route te hebben gereden, door naar Dunedin, waar een rondritje door de stad heeft geleid tot een stop bij Baldwin Street, de steilste straat ter wereld met een stijgingspercentage van 35%.

Dag 12: Moeraki - Christchurch
Onze laatste dag met de camper is aangebroken, de laatste paar honderd kilometers worden afgelegd. Camper inleveren, backpacks naar het hotel brengen en een middagje door Christchurch wandelen stond op de planning. Eenmaal in het centrum van Christchurch aangekomen is nog steeds goed zichtbaar wat de de aardbeving vanaf 2011 aan schade heeft aangericht. De kathedraal ligt half in puin, heel veel open vlaktes en een hoop brokstukken steen. Men is nog steeds bezig met het heropbouwen van de stad en dit is duidelijk zichtbaar. Indrukwekkend om te zien wat zo'n natuurramp met een stad kan doen en welke nieuwe ideëen er dan naar boven komen (winkelplein met fel gekleurde zeecontainers als winkels). Om een indruk te krijgen van de stad hebben we een stadstour gedaan met één van de oude trams die er rondrijden, zo hebben we toch nog een beetje cultuur opgesnoven.

Na 3255km te hebben gereden en ontzettend veel leuke/mooie/geweldige dingen te hebben gezien en gedaan, zit onze tijd in Nieuw Zeeland er al weer op. We hebben echt genoten van dit land en haar gastvrijheid. Super aardige mensen, super mooie natuur! Morgenochtend vroeg, 20 april, vliegen wij naar Melbourne, Australië (bij jullie nog 19 april in de avond).

New Zealand you we´re AWESOME!!