Blue Mountains & Sydney

Twee maanden vliegen voorbij. Van het ene op het andere moment zit je weer in het vliegtuig terug naar huis. We zouden nog wel langer willen blijven, maar goed is goed. Bij het plaatsen van dit verslag zijn wij inmiddels al aangekomen in Kuala Lumpur voor onze overstap naar Schiphol. Onder het genot van een borreltje (dan slapen we zo lekker in het vliegtuig) genieten wij nog van onze laatste uren vakantie. Vrijdagochtend 29/05 zullen wij rond 06:45u landen op Schiphol. Maar voor nu: geniet nog even van onze laatste dagen Australië.

24/5 - 25/5: Blue Mountains
Na een onwijs koude nacht (0 graden en onder een zomerdekbedje) beginnen we aan een mooie afsluiter van onze campertocht: de Blue Mountains. Een groot nationaal park gelegen ten westen van Sydney. Van velen al gehoord dat het echt een prachtige omgeving is. Het nationaal park bestaat uit 3 grote valleien: Jamison Valley , Grose Valley en de Megalong Valley. Onze uitvalsbasis voor vandaag is Katoomba, één van de grotere dorpjes in de Blue Mountains. Hier ligt Scenic World, het startpunt van vandaag voor een bezoek aan de Jamison Valley. Scenic World bestaat uit een drietal verschillende treinen/gondels. De Scenic Railway is het steilste treintje in de wereld (52 graden), waarbij je je eigen stoeltje nog 12 graden extra kan kantelen voor een nog spectaculairdere rit. De Scenic Skyway is de hoogste gondel in Australië (270 meter) en heeft een gedeeltelijke glazen vloer, voor spectaculaire uitzichten onder je voeten. De Scenic Cableway is de grootste gondel Australië en kan 84 mensen vervoeren. Een aardige onderneming dus. We zijn begonnen met het steile treintje naar beneden en de bedoeling was om daar een wandeling door het regenwoud te maken van ongeveer 50 minuten. Je leest het goed, de bedoeling.. Eenmaal onderaan aangekomen zijn wij blijkbaar de verkeerde kant opgelopen, zonder op de bordjes te kijken. We vonden het al zo rustig worden op het pad. Na een half uur wandelen, zou het pad toch echt een keer de andere kant weer op moeten gaan om weer bij het treintje te komen. Bij het passeren van een plattegrond die groter was dan ons ienieminiekaartje van Scenic World, kwamen we er inderdaad achter dat we op een ander pad zaten. DIt was meer de avontuurlijke route. Eenmaal gelokaliseerd waar wij zaten, onze route verder uitgestippeld, want om weer heel dat end terug te lopen, daar hadden we ook geen zin in. Inmiddels waren we al een heel stuk in de vallei afgedaald. Een afsnijroute om via de Giant Stairways (ongeveer 900 traptreden) weer naar boven te gaan, was helaas niet mogelijk vanwege werkzaamheden. Wij mochten met een omweg naar boven. Misschien ook wel beter, want van 900 traptreden wordt je ook niet heel vrolijk. Dus hup, wij weer door met onze route. Maar dan.. Ergens moesten we toch een keer weer naar boven. En daar begon het: een route naar boven met een mix van normale trappen en uitgehakte rotsen. Of dit er ook 900 waren, we weten het niet, het zou zomaar kunnen. Het was in ieder geval een vette aanslag op onze conditie. Hier en daar even een korte pauze, want de hartslag was boven de ademhaling te horen. De bil- en beenspieren zijn in ieder geval weer goed getraind vandaag! Eindelijk waren daar dan de verlossende treden: we waren weer boven!! Aangezien we aardig uit de route waren, moesten we bovenlangs nog een aantal kilometer terug lopen. Dit was een redelijk vlad pad, dus dat was geen probleem. Eenmaal aangekomen bij EchoPoint. Een uitzichtpunt waar je groots uitzicht hebt over de gehele Jamison Valley, inclusief de Three Sisters (rotsformatie welke drie 'torens' heeft door jarenlange erosie). Prachtig! Met de Scenic Skyway van EchoPoint terug naar ons vertrekpunt voor een heerlijke lunch. Die hadden we wel verdiend na een 3 uur durende wandeltocht, welke niet de minste was! Geen idee hoeveel kilometer we uiteindelijk gelopen hebben, maar wij zijn in ieder geval geen langzame lopers/klimmers! Na de lunch met de Scenic Cableway weer naar beneden gegaan om uiteindelijk het rondje van 50 minuten nog te lopen wat we als eerste van plan waren. Wat een verschil. In de ochtend liepen we nog op smalle bergpaadjes en ontweken we losse boomstronken, klommen we over stenen en moesten we voorzichtig zijn dat we niet uitgleden. In de middag liepen we over een compleet aangelegd pad van houten flonders, waar zelfs een tapijtje lag op de stukken die wat omhoog gingen (tegen de gladheid natuurlijk...). Het was uiteindelijk een prachtige dag geworden. We hebben een mooie, lange, vermoeiende, dagvullende wandeling gemaakt. Verkeerd lopen is dus niet altijd negatief!
Met de vele traptreden van de vorige dag nog in de benen zijn we de volgende dag nog enkele uitkijkpunten gaan bezoeken. Onze laatste dag alweer met de camper, dus voordat we vertrekken worden alle kastjes leeggehaald en de tassen worden gepakt. We zijn met 4 tassen (2 backpacks en 2 dagrugzakken) in Nederland vertrokken en we vragen ons af met hoeveel tassen extra wij weer terug gaan keren. Bij de plaatstelijke VVV nog wat tips gekregen voor diverse uitkijkpunten naar de andere vallei. Op zich tijd genoeg, dus er kon nog wel een kleine wandeling bij. Eentje die niet zo steil was hadden we gevraagd. De geadviseerde wandeling had wel een paar trappen, maar niet veel. Daar dachten wij anders over. Eenmaal begonnen, bergafwaarts. De trappen bleven komen. Denk je ver klaar te zijn, ga je de bocht om: nieuwe trap. Uiteindelijk bij een prachtig uitkijkpunt aangekomen, waarbij we eerst de rivier nog over moesten hoppen via wat blokken beton. Het lijkt allemaal wel op elkaar, maar toch blijft ieder uitzicht weer waanzinnig mooi. Zittend op het bankje, genietend van het uitzicht, praten wij onszelf alvast wat moed in. Heel dat end ook weer naar boven! Daar gaan we dan maar. Na 3 weken op een dun matrasje te hebben geslapen, en na de forse wandeling van de vorige dag, gaan de gewrichten toch een klein beetje tegenstribbelen. Vooral de heupen en knieëen hebben het zwaar te verduren. Nog één ander uitkijkpunt bezoeken we voordat we verder richting Sydney gaan rijden. Aangezien Sydney vrij groot is en ons hotel aan de ene kant van Sydney ligt en het inleverpunt van de camper aan de andere, besluiten we eerst al onze bagage in het hotel te droppen. Dit houdt wel in dat wij met onze camper dwars door het centrum moeten.. Zonder kleerscheuren zijn we eruit gekomen. Bagage afgegooid, camper ingeleverd en weer met de trein terug. In de avond de plannen voor de komende dagen besproken.

26/5 - 28/5: Sydney
Na een heerlijke nacht op een dik en zacht matras in de bus gesprongen richting Circulair Quay, de ferry terminal van Sydney. Hier de boot naar Manly gepakt. Manly ligt in het noorden van Sydney en staat bekend om zijn strand en prachtige omgeving en van velen als echte aanrader meegekregen. Aangezien we echte Nederlanders zijn, hoort een fietstocht op zijn tijd erbij. Met de fiets richting North Head gefietst, het uiteinde van het vasteland met mooie uitzichten over het centrum van Sydney (aan de andere kant van het water) en over de oceaan. Het zou in totaal een fietstocht van 2 uur moeten zijn, maar na 1 uur fietsen hadden we bijna de gehele route al gedaan. Dus hop, richting het strand gefietst, en hier een welverdiende tussenstop genomen. Genietend van een lekkere reep chocolade, kijken we naar de surfers die, net zoals wij een week geleden, meer zoutwater happen dan daadwerkelijk op hun surfboard staan. Na het inleveren van de fietsen kon er nog wel een wandeling langs de kustlijn gemaakt worden. Met wat tips en een kaart op zak hier vol goede moed aan begonnen. Aangezien wij 's avonds een boottocht gepland hadden, hadden wij beperkte tijd voor de wandeling, dus er moest doorgelopen worden. Na 1,5 uur lopen en nog steeds niet het eindpunt bereikt te hebben, overgestapt op plan B: de bus. De eerste de beste bushalte opgezocht, helaas waren we 5 minuten te laat en was de bus net weg. Normaal klagen wij over het feit dat een bus 10 minuten te laat is, vandaag was dit onze redding. De bus had dus 10 minuten vertraging en waren we uiteindelijk op tijd aangekomen bij het vertrekpunt van onze boottocht. De boottocht die wij gingen doen, hadden wij vrij ad hoc gepland. Via verschillende kanalen kregen wij hoogte van het jaarlijkse Vivid Festival, waarbij allerlei gebouwen rondom de haven met LED-verlichting in combinatie met muziek prachtige beelden vertonen. Met de boot onder the Sydney Harbour Bridge door, langs the Opera House en genoten van alle kleurrijke voorstellingen op gebouwen langs de oevers. Na deze boottocht nog een avondwandeling gemaakt langs de oevers van de haven, zodat we 'voorstellingen' ook van dichtbij konden bekijken. Geweldig om te zien hoe al die animaties op een gebouw wordt geprojecteerd! Echt super! Hoe krijgen ze het verzonnen...
Langzaam maar zeker beginnen de benen wat vermoeidheidsverschijnselen te vertonen, dus tijd om terug te keren richting het hotel om morgen weer fit voor de dag te komen.
De volgende de dag hebben we lekker de toerist uitgehangen met de hop-on hop-off bus. Sydney heeft een vrij groot centrum, dus dit is een mooie manier om in korte tijd heel veel te zien. Natuurlijk hebben we een bezoek gebracht aan de grootste bezienswaardigheden van Sydney: the Opera House en the Harbour Bridge. Gisteravond hadden we die natuurlijk ook al gezien, maar vandaag bij daglicht. Sydney is een prachtige, grote stad. Ook hier is goed de mix te zien van oude en nieuwe gebouwen. Om deze mix te kunnen behouden zijn vele oude gebouwen monumentale panden geworden, zodat de stijl behouden blijft. Er is zoveel te zien in Sydney dat het te veel is om allemaal op te noemen. Jullie moeten de foto's maar komen bekijken! Naast het centrum van Sydney, kon een bezoekje aan, misschien wel het beroemdste strand van Australië: Bondi Beach, niet ontbreken. Het strand is beroemd door de vele zonneaanbidders, geweldige surfgolven en vanwege het televisieprogramma Bondi Rescue. Gelukkig geen lifeguards in actie gezien. Alhoewel, misschien hadden we dan wel ons tv-debuut kunnen maken!
Na onze dag vol Australische geschiedenis en cultuursnuiven, werd het tijd voor Wouters verjaardagscadeau: een rugbywedstrijd! Bij vertrek richting Australië wisten wij nog niet wat voor rugbywedstrijd het zou zijn. Gedurende onze reis kwamen we erachter dat dit één van dé wedstrijden is in Australië. Een drietal wedstrijden tussen de twee staten New South Wales (zuidelijke oostkust van Australië, met als hoofdstad Sydney) en Queensland (noordelijke oostkust van Australië, met als hoofdstad Brisbane), genaamd State of Origin. Wij waren toeschouwers van de eerste wedstrijd van de drie en schijnbaar is dit de belangrijkste. Vorig jaar heeft New South Wales weer voor het eerst in 9 jaar gewonnen, dus dit jaar is de rivaliteit hoog! Hard tegen hard! Aangezien wij toeristen in Sydney zijn, besloten we de thuisploeg (New South Wales) aan te moedigen. Geen echte supporters zonder bijbehorende clubkledij. Goede reden voor Simone om eens een nieuw voetbalshirt te kopen en Wouter is voor de sjaal gegaan. Langzaam maar zeker keerde het hele stadion in het blauw (thuiskleur van NSW) en ontstond er een geweldige sfeer. De lokale drumband en zangers waren op komen draven voor de openingsceremonie en daarna begon het. Een spannende wedstrijd welke vrij gelijk opging. We hebben een paar goede tackels gezien en natuurlijk de bijbehorende 'vechtpartijtjes' op het veld. Het ging hard tegen hard, niemand werd gespaard. Bij het eindsignaal was het helaas 10-11 voor Queensland. We hebben verloren met 1 punt, een heel zuur punt. Ondanks het verlies hebben we een geweldige laatste avond gehad. Het was super om zo'n rugbywedstrijd mee te mogen maken in een land als Australië, waar rugby één van de grootste sporten is.

Nog nagenietend van een paar heerlijke dagen in Sydney komt het besef steeds dichterbij dat de reis voorbij is. Straks vliegen we weer naar huis en zijn we zo weer gewend aan ons 'normale leventje'.

De reis was in één woord: GEWELDIG. We hebben genoten van ieder moment en nemen deze mooie herinnering mee naar huis. Alles is gelopen zoals we van te voren gepland hadden (voor zover je zo'n reis kan plannen). We hebben alles gezien en gedaan wat we wilden zien. Natuurlijk kan je nooit alles zien wat er te zien valt, dus dit geeft ons een reden om ooit hopelijk nog terug te keren naar deze twee prachtige landen, met ieder haar eigen charmes.
Als we denken aan wat wij het mooiste, leukste of vetste vonden van onze reis, kunnen we niet kiezen. Alles wat we gezien of gedaan hebben was geweldig in zijn eigen soort. We hebben bergen beklommen, geweldige natuur gezien, extreme sporten uitgevoerd, wildlife gezien, genoten van het prachtige weer en zo kunnen we nog wel even doorgaan.

Voordat we deze blog afsluiten nog even alle feiten op een rijtje:
* Bijna 8 weken reizen: 06-04-2015 weg en 29-05-2015 terug;
* 12 uur tijdsverschil met Nieuw Zeeland, 8 uur tijdsverschil met Australië;
* 4 vliegtuigvluchten;
* 2 camperreizen, in totaal 7660 km;
* 1 helikoptervlucht;
* 1 autoreis van 1122 km;
* 1 treinreis van 1559 km;
* een handvol boottochten;
* tientallen wandelingen;
* 16 hotelovernachtingen;
* honderden uitkijkpunten;
* ruim 3000 foto's/video's (en deze zijn al door de 1e selectieronde 'scherp/onscherp' gekomen);
* ontelbare campings;
* geweldige Kiwi's en Aussies;
* en een lege spaarrekening.

We hopen dat jullie genoten hebben van onze reisverslagen en dat jullie een goede indruk hebben gekregen van wat wij allemaal meegemaakt hebben de afgelopen weken. Voel je vrij om een keer de foto's te komen bekijken :).

Tot snel!

Groetjes Wouter & Simone